Gepubliceerd op 11/10/2023
Het verhaal van Filip
Ik ben Filip. Ik ben geboren op 4 februari 1974 in Waregem. Ik liep school in het college van Waregem, in het VTI voor houtbewerking en in de kappersschool en werkte later als dakwerker. Ik ben een echte levensgenieter.
Ik ben nooit getrouwd en heb ook geen kinderen. Ten tijde van zijn ongeval woonde ik alleen.
Op 24 mei 1999 raakte ik betrokken in een zwaar verkeersongeval. Ik was toen pas 25 jaar. De CT-scan toonde multipele diffuse contusies aan. Na drie weken coma werd ik wakker, maar er bleken heel wat letsels te zijn. Ik werd opgenomen in het Psychiatrisch centrum Caritas in Melle tot 2002. Op 25 februari van dat jaar kwam ik in UNIE-K ’t Venster wonen, waar ik verbleef tot 2020. In juni 2020 werd ik overgeplaatst naar UNIE-K Ons Erf, in de nieuwe NAH-werking. Hier stel ik het heel goed. Ik ben graag mee op activiteit, maar het mag ook niet te druk zijn. Ik lig graag in onze snoezelhoek op de matras. Dit brengt mij rust. Daarnaast hou ik ook van moto’s.
Foto's van Gerda Ghekiere.
Dit verhaal hoort bij de fototentoonstelling ‘Portretten van UNIE-Ke personen’. Deze tentoonstelling toont artistieke foto’s en aangrijpende verhalen van personen die een hersenletsel hebben. Confronterend en adembenemend tegelijkertijd. De oorzaak van zo’n hersenletsel kan een ziekte of een ongeluk zijn. Vaak leidt dit tot een onomkeerbare breuk in iemands leven waarbij hulpverlening een noodzaak wordt. Dit is zeer ingrijpend. Voor de persoon zelf, maar ook voor zijn of haar omgeving. En toch staan we er zo weinig bij stil dat het iedereen kan overkomen.
Daarom slaan UNIE-K en de Academie Deeltijds Kunstonderwijs Brugge de handen in elkaar om de verhalen van mensen met NAH te vertellen.
De tentoonstelling reist heel West-Vlaanderen rond. Meer op uniek.org/portrettenvanuniekepersonen.
Het verhaal van Filip
Ik ben Filip. Ik ben geboren op 4 februari 1974 in Waregem. Ik liep school in het college van Waregem, in het VTI voor houtbewerking en in de kappersschool en werkte later als dakwerker. Ik ben een echte levensgenieter.
Ik ben nooit getrouwd en heb ook geen kinderen. Ten tijde van zijn ongeval woonde ik alleen.
Op 24 mei 1999 raakte ik betrokken in een zwaar verkeersongeval. Ik was toen pas 25 jaar. De CT-scan toonde multipele diffuse contusies aan. Na drie weken coma werd ik wakker, maar er bleken heel wat letsels te zijn. Ik werd opgenomen in het Psychiatrisch centrum Caritas in Melle tot 2002. Op 25 februari van dat jaar kwam ik in UNIE-K ’t Venster wonen, waar ik verbleef tot 2020. In juni 2020 werd ik overgeplaatst naar UNIE-K Ons Erf, in de nieuwe NAH-werking. Hier stel ik het heel goed. Ik ben graag mee op activiteit, maar het mag ook niet te druk zijn. Ik lig graag in onze snoezelhoek op de matras. Dit brengt mij rust. Daarnaast hou ik ook van moto’s.
Foto's van Gerda Ghekiere.
Dit verhaal hoort bij de fototentoonstelling ‘Portretten van UNIE-Ke personen’. Deze tentoonstelling toont artistieke foto’s en aangrijpende verhalen van personen die een hersenletsel hebben. Confronterend en adembenemend tegelijkertijd. De oorzaak van zo’n hersenletsel kan een ziekte of een ongeluk zijn. Vaak leidt dit tot een onomkeerbare breuk in iemands leven waarbij hulpverlening een noodzaak wordt. Dit is zeer ingrijpend. Voor de persoon zelf, maar ook voor zijn of haar omgeving. En toch staan we er zo weinig bij stil dat het iedereen kan overkomen.
Daarom slaan UNIE-K en de Academie Deeltijds Kunstonderwijs Brugge de handen in elkaar om de verhalen van mensen met NAH te vertellen.
De tentoonstelling reist heel West-Vlaanderen rond. Meer op uniek.org/portrettenvanuniekepersonen.
De residentiële zorg voor personen met handicap
Nieuwsbrief UNIE-K