- Kimberly over haar werk als thuisverpleegkundige -

Kimberly over haar werk als thuisverpleegkundige

Gepubliceerd op 24/03/2022 

We zetten elke week 1 verhaal van ons eerste magazine UNIE-K PUBLIEK in de kijker.

Het volledige magazine kan je lezen op www.uniekpubliek.org.

 

Je moet dit met hart en ziel doen, anders hou je het niet vol

Thuisverpleegkundige Kimberly Declercq  ​​​

 

Je elke dag opnieuw inzetten voor het welzijn van een ander. Dat is waar professionele zorgverleners voor tekenen. Zo ook Kimberly Declercq, thuisverpleegkundige bij Kotee. Tijdens haar dagelijkse ronde, ’s morgens en ’s avonds, geeft ze gespecialiseerde zorg aan de bewoners van UNIE-K De Waaiberg. En dat doet ze met de glimlach.

 

“Ik heb een erg grote affiniteit voor mensen met een beperking. Daarom wilde ik graag in deze sector aan de slag”, begint Kimberly haar verhaal. “Vanwaar die passie? Op school liep ik ooit stage in een zorginstelling voor mensen met een beperking. Aanvankelijk schrikte dat mij wat af. Omdat ik niet goed wist hoe ik met hen moest omgaan. Maar die stage viel uiteindelijk reuzegoed mee. Zo ontdekte ik dat ik deze groep mensen enorm graag de gespecialiseerde zorg geef die ze nodig hebben.”

 

Wat trekt jou net aan in deze doelgroep?

 

“Mensen met een beperking communiceren zonder filter. Reageren ze blij? Dan is dat heel oprecht. Zijn ze boos? Dan merk je dat meteen. Door hun beperking kunnen zij hun emoties niet verdoezelen. Maar voor mij voelen ze daardoor net heel authentiek aan. Daar hou ik van. Ook hun problematiek interesseert mij. Ik verpleeg zowel mensen met een aangeboren als een niet-aangeboren beperking. Dat maakt het boeiend en divers. Maar ook confronterend, want je krijgt af en toe zeer aangrijpende verhalen te horen. En dan besef je: het zou mij ook kunnen overkomen.”

 

“Mensen met een beperking kunnen hun emoties niet goed verbergen. Net daar hou ik van. Ze zijn zo oprecht.”

 

 “Er zijn wel wat uitdagingen. Je moet dit met hart en ziel doen, anders hou je het niet vol. De doelgroep moet je liggen. En je hebt een goeie fysiek nodig. Maar je krijgt enorm veel liefde en appreciatie van hen. Ik zie die mensen elke dag en heb een geweldige band met hen. Sommigen herkennen zelfs mijn stemgeluid wanneer ik de voordeur binnenwandel. Dat motiveert mij.”

 

Je leert je bewoners dus heel goed kennen?

 

“Je raakt echt op elkaar ingespeeld. En dat is een meerwaarde voor iedereen. Er zijn bijvoorbeeld bewoners die cognitief sterk zijn, maar die door een hersenletsel niet kunnen praten. Hoe langer je hen kent, hoe beter het lukt om toch met hen te communiceren. Je leert hun signalen ‘lezen’ en zo kun je veel voor hen betekenen.”

 

Sta je ook in nauw contact met de begeleiders?

 

“Ja, veel begeleiders helpen ons tijdens het uitvoeren van onze taken. En ook de vaste verpleegkundigen van UNIE-K De Waaiberg zitten regelmatig met ons samen. Dat is heel interessant. Wij zien de bewoners enkel ’s morgens en ’s avonds. Maar dankzij het cliëntenoverleg horen wij hoe ze zich overdag gedragen. Dat helpt ons om hun gedrag of hun stemmingen beter te begrijpen. Zeker als ze eens een moeilijke dag hebben.”

 

Zo probeer je beter op maat van de bewoner te werken?

 

“Inderdaad. We nemen altijd de nodige tijd voor de bewoners. Want elke dag is een nieuwe dag. Je weet op voorhand nooit hoe ze zich zullen voelen. Zomaar bij hen binnenstormen en hen meteen in bad stoppen: dat werkt niet. We verplegen de mensen op hun eigen ritme. Daarbij houden we rekening met hun wensen. Willen ze in het weekend bijvoorbeeld eens wat langer slapen? Dan organiseren we onze planning zo dat we hen die dag later kunnen wekken.”

 

“Je weet nooit hoe iemand zich zal voelen. Daarom neem ik tijd voor de mensen.”

 

Je probeert hen voldoende inspraak te geven?

 

“Absoluut. We zijn er om hen te verzorgen en te ondersteunen, we staan niet boven hen. Wil iemand op maandag absoluut niet in bad? Dan ga ik dat niet verplichten. Tijdens de verzorging ben ik ook aandachtig voor hun gewoontes. Mensen met een beperking houden namelijk van voorspelbaarheid en structuur. In welke volgorde je de taken uitvoert, waar je hun spullen teruglegt… dat vinden zij belangrijk. Toen ik met mijn job startte, vond ik dat heel overweldigend. Want hoe zou ik die persoonlijke voorkeuren allemaal kunnen onthouden? Maar uiteindelijk leer je die gewoontes goed kennen. En door ze toe te passen, bied je hen een grote houvast.”

 

 

Geïnteresseerd in meer artikels?

Het volledige magazine kan je lezen op www.uniekpubliek.org.

 

Kimberly-07
banner website UNIEKPUBLIEK 10

We zetten elke week 1 verhaal van ons eerste magazine UNIE-K PUBLIEK in de kijker.

Het volledige magazine kan je lezen op www.uniekpubliek.org.

 

Je moet dit met hart en ziel doen, anders hou je het niet vol

Thuisverpleegkundige Kimberly Declercq  ​​​

 

Je elke dag opnieuw inzetten voor het welzijn van een ander. Dat is waar professionele zorgverleners voor tekenen. Zo ook Kimberly Declercq, thuisverpleegkundige bij Kotee. Tijdens haar dagelijkse ronde, ’s morgens en ’s avonds, geeft ze gespecialiseerde zorg aan de bewoners van UNIE-K De Waaiberg. En dat doet ze met de glimlach.

 

“Ik heb een erg grote affiniteit voor mensen met een beperking. Daarom wilde ik graag in deze sector aan de slag”, begint Kimberly haar verhaal. “Vanwaar die passie? Op school liep ik ooit stage in een zorginstelling voor mensen met een beperking. Aanvankelijk schrikte dat mij wat af. Omdat ik niet goed wist hoe ik met hen moest omgaan. Maar die stage viel uiteindelijk reuzegoed mee. Zo ontdekte ik dat ik deze groep mensen enorm graag de gespecialiseerde zorg geef die ze nodig hebben.”

 

Wat trekt jou net aan in deze doelgroep?

 

“Mensen met een beperking communiceren zonder filter. Reageren ze blij? Dan is dat heel oprecht. Zijn ze boos? Dan merk je dat meteen. Door hun beperking kunnen zij hun emoties niet verdoezelen. Maar voor mij voelen ze daardoor net heel authentiek aan. Daar hou ik van. Ook hun problematiek interesseert mij. Ik verpleeg zowel mensen met een aangeboren als een niet-aangeboren beperking. Dat maakt het boeiend en divers. Maar ook confronterend, want je krijgt af en toe zeer aangrijpende verhalen te horen. En dan besef je: het zou mij ook kunnen overkomen.”

 

“Mensen met een beperking kunnen hun emoties niet goed verbergen. Net daar hou ik van. Ze zijn zo oprecht.”

 

 “Er zijn wel wat uitdagingen. Je moet dit met hart en ziel doen, anders hou je het niet vol. De doelgroep moet je liggen. En je hebt een goeie fysiek nodig. Maar je krijgt enorm veel liefde en appreciatie van hen. Ik zie die mensen elke dag en heb een geweldige band met hen. Sommigen herkennen zelfs mijn stemgeluid wanneer ik de voordeur binnenwandel. Dat motiveert mij.”

 

Je leert je bewoners dus heel goed kennen?

 

“Je raakt echt op elkaar ingespeeld. En dat is een meerwaarde voor iedereen. Er zijn bijvoorbeeld bewoners die cognitief sterk zijn, maar die door een hersenletsel niet kunnen praten. Hoe langer je hen kent, hoe beter het lukt om toch met hen te communiceren. Je leert hun signalen ‘lezen’ en zo kun je veel voor hen betekenen.”

 

Sta je ook in nauw contact met de begeleiders?

 

“Ja, veel begeleiders helpen ons tijdens het uitvoeren van onze taken. En ook de vaste verpleegkundigen van UNIE-K De Waaiberg zitten regelmatig met ons samen. Dat is heel interessant. Wij zien de bewoners enkel ’s morgens en ’s avonds. Maar dankzij het cliëntenoverleg horen wij hoe ze zich overdag gedragen. Dat helpt ons om hun gedrag of hun stemmingen beter te begrijpen. Zeker als ze eens een moeilijke dag hebben.”

 

Zo probeer je beter op maat van de bewoner te werken?

 

“Inderdaad. We nemen altijd de nodige tijd voor de bewoners. Want elke dag is een nieuwe dag. Je weet op voorhand nooit hoe ze zich zullen voelen. Zomaar bij hen binnenstormen en hen meteen in bad stoppen: dat werkt niet. We verplegen de mensen op hun eigen ritme. Daarbij houden we rekening met hun wensen. Willen ze in het weekend bijvoorbeeld eens wat langer slapen? Dan organiseren we onze planning zo dat we hen die dag later kunnen wekken.”

 

“Je weet nooit hoe iemand zich zal voelen. Daarom neem ik tijd voor de mensen.”

 

Je probeert hen voldoende inspraak te geven?

 

“Absoluut. We zijn er om hen te verzorgen en te ondersteunen, we staan niet boven hen. Wil iemand op maandag absoluut niet in bad? Dan ga ik dat niet verplichten. Tijdens de verzorging ben ik ook aandachtig voor hun gewoontes. Mensen met een beperking houden namelijk van voorspelbaarheid en structuur. In welke volgorde je de taken uitvoert, waar je hun spullen teruglegt… dat vinden zij belangrijk. Toen ik met mijn job startte, vond ik dat heel overweldigend. Want hoe zou ik die persoonlijke voorkeuren allemaal kunnen onthouden? Maar uiteindelijk leer je die gewoontes goed kennen. En door ze toe te passen, bied je hen een grote houvast.”

 

 

Geïnteresseerd in meer artikels?

Het volledige magazine kan je lezen op www.uniekpubliek.org.

 

Kimberly-07

Ander nieuws

banner website dagkamp hippo

Dagkampen HIPPO@UNIE-K

Lees meer...

zorgwerkgever van het jaar 02

UNIE-K | ereplaats ‘zorgwerkgever van het jaar'

Lees meer...

Opkomende evenementen